Ah, O Duygular!

80 kuşağı olanlar bilirler; bizlerin büyürken en çok duyduğu cümleler,

“Aman öyle söylenmez, ayıp!” ve “Sen bilmezsin, karışma!” idi.

İçimizde patlayan duyguların, karşı gelinememiş her türlü baskının sonucu: Bakınız 80’ler, 90’lar pop müziği...

Sadece Türkiye’de değil, dünyada özgürce duygularını yaşayan “Çiçek Çocuklar”dan sonra baskı rejimleriyle büyüyen bizler!

Bu sebeple, benim kuşağın anne ve baba olanları için ebeveynlik yolculuğu da, kendilerini iyileştirmeye çalıştıkları bir yolculuğa dönüştü. Çocuklarımızla birlikte, bastırdığımız ve söyleyemediğimiz duygularımız duvar gibi çıktı karşımıza... Sanırım belli bir yaşa kadar hiç duymadığımız ve ağzımızdan çıkmayan kelimeler, büyüyünce de çok zor dökülür oldu ağzımızdan.

İşte bu yüzden “duyguları” anlatan çocuk kitaplarını çok seviyorum. Onlar sayesinde, çocuklarımız ne hissettiklerini kelimelere dökebiliyorlar. Sevinç, üzüntü, kaygı, heyecan, mutluluk, korku... Hepsi öylesine karmaşık; ama bir yandan da öylesine gerçek ki!

Çocuklar için göremedikleri kavramları ve hissettiklerini ifade edebilmek çok kolay değil; ama mutluluğu yüzdeki gülümseme, üzüntüyü gözdeki yaş, heyecanı karındaki ağrıyla anlatınca kitaplar, daha kolay anlaşılıyor zor duygular.

Yazar, giderek büyüyen kaygısını etrafında sürekli gördüğü bir gri fille, korkusunu omuzlarında sürekli taşıdığı bir ağırlıkla çizince; çocuk için bu duygularla baş etmek de kolaylaşıyor.

Kitaplarda gördükçe, başkalarının da aynı duyguları hissettiklerini anlayınca, daha kolay dökülüyor duygular ağızdan ve söze dökülünce tüm bu öfkeler, kaygılar bazen “puf” diye kolayca gidiveriyor.

"Keşke" diyorum şimdi, "bizim çocukluğumuzda da olsaydı böyle kitaplar...".

Duyguları anlatan benim en sevdiğim kitaplar;

-Arkadaşım Korku

-Aklımdaki ve Kalbimdeki Duygular

-Leyla Fonten Serisi

-Pupa Dergisi "Duygular" Sayısı

-Fil

-Küçük Özgüvenli Nokta

-Küçük Kaygılı Nokta

-Koca Bir Yalan

Derya Tüncel