Her kitabın, hikayenin bir sonu olmalı mı?

Hikayesi bitmemiş, sanki yarım kalmış gibi hissettiğiniz kitaplara bakış açınız nasıl?

Bazı kitaplar vardır bir solukta, heyecanla okunur ama sona geldiğinizde “Aaa bitti mi?, Ne oldu şimdi?” diye sorar, hikaye eksik kalmış, sanki sayfalar yetmemiş de yazar kitabının devamını yazamamış gibi hissederiz.

Çocuk edebiyatında da karşımıza çıkıyor böyle kitaplar. Bazen hikaye herhangi bir duruma, olaya ya da mesaja bağlanmadan bitiveriyor kitap.

Bu tarzda ilk aklıma gelen kitap, okulöncesi dönem için bir klasik sayılan “Kırmızı Fil’i Gördünüz mü?” kitabı mesela. Ferit Avcı’nın bu kitabı katıldığım pek çok seminer ve eğitimde, nitelikli çocuk kitabı olarak tanıtılan aynı zamanda Öykü’nün Kitaplığı’nda da çok sevdiğimiz bir kitap. Hikaye, sonunda eve geri dönen Kırmızı Fil’in kaybolduğunda ne yaptığını öğrenemeden bitiyor.

İşte tam da bu nokta, aslında ebeveynlere ve çocuklara kitap üzerine KONUŞMA, SORU SORMA, HAYAL ETME ve FİKİR ÜRETME şansı veriyor.

Kırmızı Fil’in onca saat neler yapmış olabileceği, neden resimden kaçtığı çocuğun hayal gücüne kalıyor ve değişik fikirler üretmesine olanak tanıyor.

Tam da nitelikli bir çocuk kitabından istediğimiz şeyi yapıyor; “Çocuğa soru sorduruyor, düşündürüyor ve üretmesini sağlıyor.”

Böyle kitaplarla karşılaştığımızda “yazar neden bir sona bağlamadı hikayeyi” diyerek üzülmek yerine, “acaba biz olsak ya da sen olsan nasıl tamamlardın hikayeyi?” şeklinde bir soru sorarak çocuğumuzla harika bir fikir tartışma ortamı yaratabiliriz.

Var mı sizin kitaplığınızda da, sonu sizin hayal gücünüze kalmış kitaplar?

Derya Tüncel